Como

W ostatnim poście pisałam o Mediolanie, a dziś przedstawiam pobliskie Como. Jest to zarówno nazwa alpejskiego jeziora, jak i największego miasta położonego nad nim. Do miasta Como można dojechać z Mediolanu pociągiem regionalnym. Podróż ta zajmuje około godzinę (informacje o pociągach: http://www.trenitalia.com/).

Z Como można dostać się funikularem z końca XIX wieku do wioski Brunate położonej na wysokości 715 m n.p.m. i powyżej. Miejscowość znana jest jako "balkon Alp", gdyż rozciągają się z niej piękne widoki na góry. Miejscowa architektura to przed wszystkim wille w stylu eklektycznym i secesyjnym. Z Brunate pomaszerować można dalej do Faro Voltiano. Jest to 29-metrowa latarnia z 1927 roku zlokalizowana na szczycie Monte Tre Croci (San Maurizio).

Widok na fragment jeziora Como i okolice ze szczytu Monte Tre Croci

Faro Voltiano

Widok z miasta Como na górę, na której szczycie znajduje się wioska Brunate

W mieście Como można spędzić miło czas spacerując promenadą wzdłuż brzegu jeziora. Ponadto, warto zwiedzić centrum, gdzie największym zabytkiem jest katedra (Duomo di Como). Kościół budowany był w latach 1396 - 1770. Charakterystyczne w wystroju wnętrza są liczne gobeliny.

  

Jezioro Como

Miasto z widoczną kopułą katedry

 

Piazza Duomo

Katedra

Fasada katedry

 

Katedra

Jezioro Como jest trzecim co do wielkości we Włoszech. Jego powierzchnia to 146 km². Akwen jest silnie rozczłonkowany. Ma długą i urozmaiconą linię brzegową. Wyróżnia się też imponującą głębokością (max. 425 m). Po jeziorze w sezonie letnim kursują liczne promy, które pozwalają przemieszczać się z jednego miasta do drugiego. Myślę, że to dobry sposób na poznanie okolicy, jeśli można przeznaczyć na ten cel więcej czasu. Ja ze znajomymi udałam się do Como tylko na jednodniową wycieczkę. W ciągu tygodnia spędzonego w Północnych Włoszech staraliśmy się zobaczyć jak najwięcej.

Mediolan

Mediolan jest miastem łatwo dostępnym dla ludzi z Polski. Do odległego o niecałe 50 km Bergamo latają samoloty tanich linii lotniczych. W 2011 roku skorzystałam z dwójką znajomych z połączenia Poznań - Bergamo. Z lotniska do centrum Mediolanu dostać się można m.in. bezpośrednim autobusem.

Stolica włoskiego regionu Lombardia znana jest dziś głównie jako ważny ośrodek gospodarczo-finansowy, miejsce zakupów i pokazów mody. Nie ma tu szczególnie dużo atrakcji turystycznych w porównaniu do takich włoskich miast jak Rzym, Florencja czy Wenecja, jednak mimo wszystko polecam odwiedzić to miejsce.

Największą siłę przyciągania turystów posiada Duomo, czyli katedra. Gotycka świątynia wzniesiona w latach 1386 - 1965 (Budowa trwała prawie 600 lat!) ma unikalny wygląd i rozmiary. Należy do największych kościołów na świecie. Jej długość to prawie 159 metrów, a szerokość 92 metry. Jako surowiec budowlany wykorzystano w jej przypadku głównie marmur. Katedrę zdobią liczne posągi, pinakle i gorgulce. Aby je podziwiać, można za opłatą wejść lub wjechać windą na dach. Rozciąga się z niego także piękny widok na miasto.

Mediolańska katedra

Pinakle

Widok z dachu katedry na Galerię Vittorio Emanuele II

Bezpośrednio przy Placu Katedralnym znajduje się centrum handlowe Vittorio Emanuele II - jedno z najstarszych na świecie. Galerię zaprojektowano i wzniesiono w drugiej połowie XIX wieku, a nazwę nadano na cześć pierwszego króla zjednoczonych Włoch.

Fasada Galerii Vittorio Emanuele II

Wnętrze Galerii

Uważam, że będąc w Mediolanie warto udać się do Pinakoteki Brera - muzeum posiadającego w zbiorach dzieła wybitnych włoskich malarzy m.in Caravaggia, Montegny i Rafaela. Pinakoteka znajduje sie w Palazzo di Brera.

Wejście i dziedziniec Palazzo di Brera; w centralnym punkcie statua Napoleona

Kolejnym wartym odwiedzenia punktem w mieście jest Zamek Sforzów (Castello Sforzesco) z XV wieku. W jego wnętrzach zlokalizowano kilka placówek muzealnych, z których oferty jednak nie skorzystałam.

Zamek Sforzów

Zamek Sforzów (widok na jedną z baszt z wnętrza dziedzińca)

Widok z Parku Sempione na Zamek Sforzów

Poza przedstawionymi przeze mnie obiektami/zabytkami w Mediolanie znajdują się jeszcze słynna opera La Scala oraz fresk "Ostatnia Wieczerza" Leonarda DaVinci w klasztorze Santa Maria Delle Grazie. Niestety, nie miałam okazji ich zobaczyć.